Uitdaging. Een woord wat we veel horen, heel veel. Organisaties willen het, leidinggevende willen het, de medewerkers willen het. Uitgedaagd worden, uitdagingen aangaan en uitdagingen waarmaken.
Ik vraag me wel eens af of we ons realiseren wat dat betekent. Want er is geen uitdaging zonder concessies én bij uitdaging hoort de mogelijkheid tot falen. Want een échte uitdaging, die is niet makkelijk. Als het makkelijk zou zijn, zou het geen uitdaging zijn.
Jochem en ik hebben allebei in onze voorbereiding naar onze triatlon ervaren dat de uitdaging heel veel energie geeft. Het is gaaf om je grenzen te verleggen en te merken dat je beter wordt. Het vereist wel een grote investering, vooral in tijd. Tijd die je niet aan andere dingen kunt besteden. Het betekent dat je regelmatig ‘nee’ moet zeggen op uitnodigingen, want je moet trainen. Of dat je op dat hele mooie feest aan de spa blauw zit en voor het einde weg gaat, want morgen moet je trainen.
Als ik terug kijk op mijn training ging veel vanzelf, gelukkig heb ik veel sportieve mensen om me heen die graag wilde gaan hardlopen in plaats van een drankje in het café of een avondje naar de bios. Dat hielp. Maar niet altijd. Soms was het zwaar, soms wilde ik niet eerder weg van het feest of wilde ik geen spa blauw drinken. En dan moest ik kiezen. Ook heb ik mijn PhD op een lager pitje gezet, bewust gekozen om daar langer over te doen, want werken, trainen én studeren dat was te veel. Dat was een keuze.
En als het makkelijk was, dan was het geen uitdaging. Ik heb de triatlon bij mijn eerste poging niet gehaald. En mijn PhD is ook nog niet klaar. Was het de opoffering waard? Zeker, maar het was wel een opoffering. Bij mijn tweede poging tot de hele triatlon ben ik niet gestart. Blessures. Als ik heel eerlijk ben misschien ook wel een beetje omdat ik onvoldoende concessies had gedaan. Ik wilde alles. En dat gaat niet.
Dus de vraag is; zijn de uitdagingsnemers klaar om de uitdaging écht aan te nemen? En zijn de uitdagers ook bereid, om te accepteren dat mensen het niet halen? En misschien de kritische vragen; moeten we overál uitgedaagd worden? Moet het persé een uitdaging op het werk zijn? En moet de uitdaging persé binnen of buiten werk vallen? Ik heb veel vragen en ook veel antwoorden, die laatste hangen af van verschillende elementen. We denken graag een keer mee als jij ook deze vragen hebt, voor je organisatie of voor je medewerkers.
Nu ben ik aan het trainen voor mijn derde poging om een triatlon uit te lopen . Ik ben weer klaar om concessies te doen. Jij ook?
Benieuwd hoe het met ons afliep bij/richting de vorige traithlon? Bekijk dan ook deze en/of deze blog!