Ja, we kennen het verhaal wel. Veranderingen zijn vaak goed bedacht en komen toch slecht van de grond. Er zijn veel bedrijven die oprecht goed werk doen en nuttige veranderingen bedenken, maar dan… Onze oplossing leggen we hieronder uit en is gebaseerd op de som ‘veranderen = weten + beleven’.
Voordat ik jullie wil vertellen hoe wij tegen veranderen aankijken, wil ik eerst een stapje terug in de tijd. Namelijk, naar onze puberteit. Fysiek en mentaal een tijd waarin veel ontwikkeling plaats vindt. Ook een tijd die lastig is voor ouders. Ouders proberen regelmatig pubers te behoeden voor fouten en pubers luisteren daar beperkt naar.
Persoonlijk voorbeeld, maar voor velen herkenbaar: Toen ik puber was, gaven mijn ouders mij advies, wat ik netjes naast me neer legde. Vervolgens ging ik het ‘op mijn eigen manier doen’, hierdoor werkte ik mezelf met enige regelmaat in kleine en soms grotere problemen. Wanneer ik het advies van mijn ouders had gevolgd, was dit niet gebeurd. Wat ik toen vooral niet toegaf, maar nu toch ook wel kan (en moet) onderkennen.
Mijn ouders noemden (en noemen) mij eigenwijs, ik vraag me af of dit aan eigenwijsheid ligt. Volgens mij zijn pubers pas in staat de juiste lessen te trekken, wanneer ze het zelf hebben beleefd.
Hoewel deze behoefte om zelf te ontdekken en beleven in de puberteit misschien wel wordt uitvergroot, verdwijnt deze nooit helemaal. Het is deze behoefte die bij ons centraal staat, wanneer een organisatie aan de vooravond van verandering staat. Dit houdt overigens niet in dat bedrijven bewust zaken verkeerd moeten laten lopen, want beleving kun je ook creëren! En dat is waar wij goed in zijn. We vertrekken altijd vanuit onze overtuiging ‘veranderen = weten + beleven’.
Op een heel klein praktisch niveau wil ik jullie in onze filosofie meenemen.
Het ligstuur
Op 14 september gaan Sophie en ik deelnemen aan de hele traithlon in het altijd mooie Almere (Alle support is welkom).
Bij het onderdeel fietsen monteren alle ervaren triatleten een ligstuur op hun fiets. Zonder zo’n stuur kost het je als sporter 13% meer inspanning dan mèt, dit is wetenschappelijk aangetoond. Berekend over een afstand van 180 km, zeer de moeite waard lijkt mij.
Sophie was zich, o.a. door mij, bewust van dit voordeel, maar toch… Maandenlang ‘zou ze ook een ligstuur aan gaan schaffen’, zonder dat ze actie ondernam. Ik heb haar zo vaak gewezen op het voordeel, dat het soms vermoeiend moet zijn geweest.
Een andere aanpak was noodzakelijk, namelijk ‘veranderen = weten + beleven’! Als Sophie de hele traithlon afmaakt, zou ik dat oprecht heel tof vinden en daar lever ik graag mijn bijdrage aan. Dus heb ik mijn ligstuur voor een training op haar fiets gemonteerd – kleinigheidje. Ze hoefde dit stuur overigens niet te gebruiken, want ook als er een ligstuur op een fiets staat kun je je gewone stuur blijven gebruiken. Maar de extra moeite voor haar was in ieder geval weggenomen.
In het begin een beetje onwennig, wat ik zelf de eerste keer ook had ervaren, maar zoals ik Sophie ken zette ze door. Na de eerste rit was ze gematigd enthousiast over het stuur, enthousiaster toen ik haar vroeg of ze het stuur nog even wilde houden. De ritten erna hebben we niet samen gemaakt, maar haar appjes werden steeds positiever en ze voelde zich steeds comfortabeler op het toch wat minder stabiele ligstuur. Twee weken later moest ze eraan toegeven en heeft ze een vergelijkbaar stuur online besteld.
Door haar niet alleen te laten weten wat het voordeel was, maar ook door haar te faciliteren om de verandering te ervaren en beleven, ging ze om. Deze kleine verandering gaat bijdragen aan ons gemeenschappelijke doel: de hele traithlon (3,8 km zwemmen, 180 km fietsen en 42,2 km hardlopen) afmaken.
Al schrijvende realiseer ik me, dat ik ook nog iets te doen heb. Fietsen en hardlopen gaat me goed af. Zwemmen redelijk. Op het onderdeel zwemmen heb ik m.b.t. m’n techniek nog te winnen. En ik ‘weet’ dat een trainer me hiermee zou kunnen helpen. Dus hopelijk denkt Sophie bij het lezen van deze blog: Jochem, die beleving zal ik even voor je regelen.
Dit proces vind ik zo typerend: We willen gedrag van mensen veranderen door ze iets te laten weten, maar we vergeten het belevingsaspect. In dit geval bij kleine, individuele dingen. Maar bij grote veranderingen in organisaties doen we precies hetzelfde.
Meer weten over onze kijk op change management? Bekijk dan ook deze blog even met als thema: veranderen in kleine stappen.